Revisão histórica da taxonomia do gênero Butia (Becc.) Becc. (Arecaceae) e seus híbridos naturais
DOI:
https://doi.org/10.33448/rsd-v11i13.35003Palavras-chave:
Butia; Distribuição geográfica; Híbridos; Taxonomia; Palmeiras; Syagrus.Resumo
Butia é um gênero nativo da América do Sul, pertencente à família Arecaceae. Conhecido e abordado pela ciência a muito tempo, o objetivo deste trabalho é discutir a história da taxonomia do gênero na perspectiva dos vários autores que o abordaram em seus estudos. Para a revisão bibliográfica acerca do gênero, foram consultadas diferentes bases de dados, como: SciELO, PubMed, Catálogo de Teses e Dissertações- CAPES, Biblioteca Digital Brasileira de Teses e Dissertações (BDTD), Palmweb, Palms of the World Online, researchgate.net, scholar.google e archive.org. Os seguintes descritores foram utilizados: Arecaceae, Butia, Syagrus, Distribuição geográfica e Registro fóssil Arecaceae/Palmae, nos idiomas: português e inglês. Embora bem estabelecido atualmente, o gênero passou por diversas alterações taxonômicas, resultando em divergências entre números e nomenclaturas das espécies, devido as variações morfológicas encontradas entre elas, dependendo do estágio de desenvolvimento da planta, o solo, clima e altitude onde ocorrem, causam confusão até mesmo entre especialista, as quais são detalhadas através desta revisão bibliográfica. Embora seja muito visível a sólida base de conhecimentos sobre o gênero o qual focamos neste trabalho, quando focamos a nível de espécie, percebemos que a grande maioria delas não apresentam estudos que explorem para além dos trabalhos de descrições das espécies, fazendo o grupo ainda defasado de estudos quando comparado a outros gêneros de angiospermas, principalmente sobre os híbridos naturais, indicando que ainda há muito o que explorar sobre este gênero e as espécies que o compõem.
Referências
Antonelli, A., Nylander, J. A. A., Persson, C. & Sanmartin, I. (2009). Tracing the impact of the Andean uplift on neotropical plant evolution. Proc. Natl Acad. Sci. USA. 106(24), 9749–54. https://doi.org/10.1073/pnas.0811421106.
Bailey, L. H. (1936) The Butia. Gentes Herbarum: Occasional Pepers on the Kinds of Plants. The Bailey Hortorium: Ithaca. 4(1), 16–50.
Baker, W. J. & Dransfield, J. (2016). Beyond Genera Palmarum: progress and prospects in palm systematics. Oxford Academic: Botanical Journal of the Linnean Society, Londres. 182(2), 207–233. https://doi.org/10.1111/boj.12401.
Baker, W. J., Savolainen, V., Asmussen-Lange, C. B., Chase, M. W., Dransfield, j., Forest, F., Harley, M. M., Uhl, N. W. & Wilkinson, M. (2009). Complete Generic-Level Phylogenetic Analyses of Palms (Arecaceae) with Comparisons of Supertree and Supermatrix Approaches. Oxford University Press, Society of Systematic Biologists, 58(2), 240-256.
Barbosa-Rodrigues, J. (1903). Sertum Palmarum Brasiliensium, ou Relation des Palmiers Nouveaux du Brésil. Bruxelles: Découverts, Décrits et Dessinés d'après Nature.
Beccari, O. (1916). Il genere Cocos Linn. e le Palme affini. Florença: Instituto Agricolo Coloniale Italiano. 39–74.
Beccari, O. (1887). Le palmae incluse nel genero Cocos Linn. in: Borzi, A., Penzing, O. & Pirotta, R. Malpighia: Rassegna Mensuale Botanica, 1(1) 343-350.
Burnham, R. J. & Graham, A. (1999). The history of neotropical vegetation: new developments and status. Missouri Botanical Garden Press: Annals of the Missouri Botanical Garden, 86(2), 546-589. https://doi.org/10.2307/2666185.
Deble, L. P., Keller, H. A. & Alves, F. S. (2017). Resurrection and epitypification of Butia poni (Arecaceae), a neglected palm micro-endemic in the grasslands of Misiones, Argentina. Phytotaxa, 316(2), 171–180. https://doi.org/10.11646/phytotaxa.316.2.6.
Deble, L. P. & Marchiori, J. N. C. (2006). Butia lallemantii, uma nova Arecaceae do Brasil. Balduinia: Santa Maria, (9), 1–3. https://doi.org/10.5902/2358198014032.
Dransfield, J., Uhl, N.W., Asmussen, C.B., Baker, W.J., Madeline, M.H. & Lewis, C.E. (2008). Genera palmarum: The evolution and classification of palms. Richmond, Surrey: Royal Botanic Gardens.
Engels, M. E., Meyer, T. A. & Soares, K. P. (2021). Um novo × Butyagrus (Arecaceae) do Planalto Sul Brasileiro. Hoehnea: (48), 1-6. https://doi.org/10.1590/2236-8906-41/2020.
Eslabão, M. P., Ellert-Perreira, P. E., Barbieri, R. L. & Heiden, G. (2020). Áreas de ocupação e extensão de ocorrência de Butia na América do Sul (Arecaceae). Pelotas, Embrapa Clima Temperado: 496, 9-22. https://www.embrapa.br/busca-de-publicacoes/-/publicacao/1127545/areas-de-ocupacao-e-extensao-de-ocorrencia-de-butia-na-america-do-sul-arecaceae
Fuley, M. K., Gandolfo, M. A., Zamaloa, M. C., Cúneo, R. & Cladera, G. (2012). Arecaceae Fossil Fruits from the Paleocene of Patagonia, Argentina. Botanical Review: 78(3),205-234. https://link.springer.com/article/10.1007/s12229-012-9100-9
GBIF. (2022). Sistema Global de Informação sobre a Biodiversidade. http://www.gbif.org/
Glassman, S. F. (1979). Re-evaluation of the genus Butia with a description of a new species. Principes: 23(2), 65–79. https://palms.org/wp-content/uploads/2016/05/v23n2p65-79.pdf
Glassman, S. F. (1970a). A conspectus of the palm genus Butia Becc. Fieldiana, Botany: 32(10), 127–172. https://www.biodiversitylibrary.org/item/19907#page/64/mode/1up
Glassman, S. F. (1970b). A synopsis of the palm genus Syagrus Mart. Fieldiana, Botany: 32(15), 215- 240. https://ia800205.us.archive.org/19/items/synopsisofpalmge3215glas/synopsisofpalmge3215glas.pdf
IUCN.(2020). Red List of Threatened Species. Version 2020-2.
Linnaeus, C. (1753). Species Plantarum Exhibentes Plantas Rite Cognitas ad Genera Relatas cum Differentiis specificis, Nominibus trivialibus, Synonymis selectis, Locis natalibus secundum Systema Sexuale Digestas. Poland: Holmiae: Impensis Laurentii Salvii.
Lorenzi, H., Noblick, L. R., Kahn, F. Ferreira, E. (2010). Flora Brasileira Lorenzi: Arecaceae (Palmeiras). Nova Odessa: Instituto Plantarum de Estudos da Flora LTDA.
Martius, C. F. F. (1895). Flora Brasiliensis. Brasília: Mo. Bot. Garden.
Martius, C. F. F. (1853). Historia Naturalis Palmarum: Expositio Systematica. Missouri: Missouri Botanical Garden: Peter H. Raven Library. https://www.biodiversitylibrary.org/item/9918#page/10/mode/1up
Martius, C. F. F. (1853). Historia Naturalis Palmarum: Genera Et Species. Missouri: Missouri Botanical Garden, Peter H. Raven Library. https://www.biodiversitylibrary.org/item/9917#page/9/mode/1up
Martius, C. F. F. (1823). Historia Naturalis Palmarum: Palmas Generatim Tractat. Missouri: Missouri Botanical Garden, Peter H. Raven Library. https://www.biodiversitylibrary.org/item/9916#page/11/mode/1up
Matsunaga, K. K. S. & S. Y. Smith. (2021). Fossil palm reading: using fruits to reveal the deep roots of palm diversity. American Journal of Botany: 108(3), 1–23. https://doi.org/10.1002/ajb2.1616
Meerow, A. W., Noblick L., Salas-Leiva, D. E., Sanchez, V., Francisco-Ortega. J., Jestrow, B. & Nakamura, K. (2015). Phylogeny and historical biogeography of the cocosoid palms (Arecaceae, Arecoideae, Cocoseae) inferred from sequences of six WRKY gene family loci. Cladistics: 31(05), 509–534. tps://doi.org/10.1111/cla.12100
Meerow, A. W., Noblick, L., Borrone, J. W., Couvreur, T. L. P., Mauro-Herrera, M., Hahn, W. J., Kuhn, D. N., Nakamura, K., Oleas, N. H. & Schnell, R. J. (2009). Phylogenetic Analysis of Seven WRKY Genes Across the Palm SubtribeAttaleinae (Arecaceae) Identifies Syagrus as Sister Group of the Coconut. Plos One: 4(10). https://doi.org/10.1371/journal.pone.0007353
Moore, H. E. & Uhl, N. W. (1973). The major groups of palms and their distribution. The L. H. Bailey Hortorium: Ithaca: 11(2), 1–69. https://archive.org/details/sim_gentes-herbarum_1973-09_11_2/mode/1up
Noblick, L. R. (2017). A revision of the genus Syagrus (Arecaceae). Phytotaxa: 294(1), 1-262. https://doi.org/10.11646/phytotaxa.294.1.1
Noblick, L. R. (2010). Butia (Becc.) Becc. In: Lorenzi, H., Noblick, L. R., Kahn, F. & Ferreira, E. Flora Brasileira Lorenzi: Arecaceae (Palmeiras)-(pp. 159–184) Nova Odessa: Instituto Plantarum de Estudos da Flora LTDA.
Noblick, L. R. (2006). The grassy Butia (Arecaceae): two new species and a new combination. Palms: 50(4), 167–178. https://www.researchgate.net/publication/233389143_The_Grassy_Butia_Two_New_Species_and_a_New_Combination
Noblick, L. R. (2004). Transfer of Syagrus campicola to Butia. Palms: 48(1), 42. https://www.researchgate.net/publication/235676316_Transfer_of_Syagrus_campicola_to_Butia
Proschowsky, A. A. R. (1900). Un beau palmier hybride: Butiarecastrum nabonnandii. Revue Horticole, 93, 290–291.
Rosa, L. Z. da, Almeida, C. G. M. de., Brasil, A. M. de A., Laindorf, B. L., Cogo, M. R. de M., Kuhn, S. A., Bacega, A., Santos, N. L. dos., Silveira, D. N. B., Cassol, A. P. V., Pereira, A. B & Souza, V. Q. de. (2021). A importância da hibridização para a preservação da variabilidade genética da família Arecaceae (palmeiras) frente a fatores antropogênicos: uma revisão sobre o caso da palmeira x Butyagrus nabonnandii (Prosch.) Vorste. Research, Society and Development: 10(14). http://dx.doi.org/10.33448/rsd-v10i14.22104
Rother, E.T. (2007). Revisão sistemática x revisão narrativa. Acta Paulista de Enfermagem,20 (2),1-6. https://doi.org/10.1590/S0103-21002007000200001.
Sant’anna-Santos, B. F. (2021) A new endemic and critically endangered species of Butia (Arecaceae) with comments on morpho-anatomical novelties in the genus. Plant Systematics and Evolution: 307(4), 1-16. https://doi.org/10.1007/s00606-020-01729-w
Silveira, D. N. B., Cogo, M. R. de M., Rosa, L. Z. da ., Laindorf , B. L., Pereira, A. B., & Souza, V. Q. de. (2022). Morphological and comparative biometric study of the natural hybrid x Butyagrus alegretensis and its parentes Butia lallemantii Deble & Marchiori and Syagrus romanzoffiana (Cham.). Research, Society and Development, 11(11). https://doi.org/10.33448/rsd-v11i11.32768
Soares, K. P. (2013) O gênero Butia (Becc.) Becc. (Arecaceae) no Rio Grande do Sul com ênfase nos aspectos ecológicos e silviculturais de Butia yatay (Mart.) Becc. e Butia witeckii K. Soares & S. Longhi. Dissertação (Mestrado em Engenharia Florestal)- Universidade Federal de Santa Maria, Santa Maria, RS.
Soares, K. P. (2015). Le Genre Butia. Princeps: 01, 12-57. https://www.researchgate.net/publication/288181003_Le_genre_Butia
Soares, K. P., LONGHI, S. J., NETO, L. W. & ASSIS, L. C. de. (2014). Palmeiras (Arecaceae) no Rio Grande do Sul, Brasil. Rodriguésia: 65, n. (1),113- 139. https://doi.org/10.1590/S2175-78602014000100009
Soares, K., LONGHI, S. J. (2011). Uma nova espécie de Butia (Becc.) Becc. (Arecaceae) para o Rio Grande do Sul, Brasil. Ciência Florestal: 21( 2), 203-208. https://doi.org/10.5902/198050983223
Tournay, F.(2009). The Nabonnand Family and Palms. Palms: 53(3),119–123. https://palms.org/wp-content/uploads/2016/05/v53n3p119-123.pdf
Uhl, N. W., Dransfield, J. (1987). Genera Palmarum: A Classification of Palms Based on the Work of Harold E. Moore, Jr. South African Journal of Botany: 54(5), 511–515. 10.1016/s0254-6299(16)31290-x
Vorster, P. (1921) ×Butyagrus, a new nothogeneric name for ×Butiarecastrum (Arecaceae). Taxon: 39(4), 662–663. https://doi.org/10.2307/1223389
Downloads
Publicado
Como Citar
Edição
Seção
Licença
Copyright (c) 2022 Maike Brum Azambuja; Antônio Batista Pereira

Este trabalho está licenciado sob uma licença Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Autores que publicam nesta revista concordam com os seguintes termos:
1) Autores mantém os direitos autorais e concedem à revista o direito de primeira publicação, com o trabalho simultaneamente licenciado sob a Licença Creative Commons Attribution que permite o compartilhamento do trabalho com reconhecimento da autoria e publicação inicial nesta revista.
2) Autores têm autorização para assumir contratos adicionais separadamente, para distribuição não-exclusiva da versão do trabalho publicada nesta revista (ex.: publicar em repositório institucional ou como capítulo de livro), com reconhecimento de autoria e publicação inicial nesta revista.
3) Autores têm permissão e são estimulados a publicar e distribuir seu trabalho online (ex.: em repositórios institucionais ou na sua página pessoal) a qualquer ponto antes ou durante o processo editorial, já que isso pode gerar alterações produtivas, bem como aumentar o impacto e a citação do trabalho publicado.